මොරිස්, ඇවිත් යන්න එන්න!

-

 



See the source image




සිංහල ගීතයේ 'ආදරය' කියන වචනය කී පාරක් කියවිලා ඇද්ද නේද?

එහෙම කියවෙන, ඇහෙන ආදරේ අතර හිතට දැනෙන්න ඒක කියවෙන අවස්ථා තියෙන්නෙ කීයෙන් කීයද?
එහෙමත් තියෙන ටිකෙන්, මොකක්දෝ සුවිශේෂී වූ වර්ණයක් එක්ක ආදරය කියන එක රහට ගැයෙන තැන් තියෙන්නෙ තවත් ඇබින්දක්ද කොහෙද!

එහෙම ආදරය දැනෙන්නම කියවෙන එක තැනක් තමයි, මට නම්, අමරදේව මාස්ටර්ගෙ ' ආදර හැඟුම්' ගීය. ඔහුගේ ජීවිතේ අවසාන කාලෙ ගැයු "ආදරයද මේ" ගීයත් ඒ වගේම දැනෙන එකක්..

ඒ ඔක්කොමටම වෙනස් වෛරමක් එක්ක ආදරය කියනවා මොරිස් විජේසිංහ මේ ගීතයේ මෙන්න මේ පද පෙලෙත් අන්තිම වචනෙදි...

"මගෙ රන් කඳට, මම ආ..දරෙ‍යි"

මොරිස්, ඔබ එන්න, ආපහු ඇවිත් යන්න එන්න... 





Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

ශ්‍රී ලංකා කාන්තා ක්‍රිකට් සහ Sri Lanka Decides 2024

-
Image
  ඇයි මම මේ ලිපිය ලියන්නේ? මම Facebook වල හෑලි ලියන්නෙක්. නමුත් දේශපාලනය සම්බන්ධයෙන් සාමාන්‍යයෙන් ලියන්නෙ නෑ. විශේෂයෙන්  ඡන්ද කාලෙක එලෙසින් අදහස් ප්‍රකාශ කරලම නෑ. නමුත් අද දවසේ මම වෙනසක් කරනවා. ලංකාව  මේ මොහොතේ පසු කරන්නේ ඉතාමත්ම සුවිශේෂී මොහොතක්. මේ මොහොත සම්බන්ධ ව, මගේ කියවීම දැන් සටහන් කොට තැබුවහොත්, කවුරු කියෙව්වෙ නැතත්,  එය මට පසුකාලීනව retrospective කියවීමකට හොඳයි. කෝච්චියේ කිහිප වතාවක් තැබූ සටහන් කිහිපයක් එකතු කොට, ජනාධිපතිවරණය පැවැත්වෙන අද දවසේ කෙසේ හෝ, පළමු ඡන්ද ප්‍රතිඵලය ලැබීමට ප්‍රථම මගේ බ්ලොග් සටහනක් ලෙස ප්‍රකාශ කරන්නටයි මේ උත්සාහය.  මම මේ ලිපිය ලියද්දී, ශ්‍රී ලාංකීය ජනතාව නම වැනි විධායක ජනාධිපතිවරයා තෝරා ගැනීම වෙනුවෙන් මේ මොහොතේ ඡන්දය ප්‍රකාශ කරමින් සිටිනවා. ඈත සිට වුවද මම මගේ ආදරණීය රටට සුබ පතනවා.  අප මතක ඇති කාලෙක අත් විඳ නැති විශාල පෙරලියක සේයා පෙන්වන මෙවර ජනාධිපතිවරණයේ උණුසුම සමාජ මාධ්‍ය ජාලා ගිනියම් කරමින්, එම මඟ නොහැරෙන තැනකට අපව පත් කරලා.  මා රටින් විප්‍රවාසීව සිටියත්,  මගේ දෙමව්පියන්, සහෝදර සහෝදරියන් සිටින්නේය ලංකාවේය. මම තවමත...
Read more

A miracle, they say!

-
Image
( Written a week ago and published today which marks the first month since Anuruddha's untimely departure) Anuruddha, It has been three weeks since you departed. As I write this, the world around us is slowly adjusting to the harsh reality that you are no longer a part of it. A truth we must all bear as we move forward. With the emotional toll subsiding a bit, we find a moment to reflect on the unique circumstances surrounding your departure. On the 15th of September at 7:50 AM, you, the safest driver among us, were navigating an intersection when a speeding blue ute, ignoring red lights, collided with you with the full brunt of its engine at over 100 kmph. In that split second, the Subaru SUV we knew so well was transformed into an unrecognizable wreck. The mere sight of it gave instant indication of the fate of its driver. Not just a statistic on the news, but a cherished son, brother, father, husband and friend. Upon collision, the vehicle was so much in a terrible state and non...
Read more

සත්තයි නුඹ ඇවිදින්...

-
Image
සරසවි උයන දුම්රිය ස්ථානය ඈත කොනක ඇති බංකුවක හිස පහතට යොමාගෙන අසුන්ගෙන සිටින තරුණයෙකි.  හූ හඬ නඟාගෙන වේදිකාව වෙතට ඇදී එන දුම්රිය ඔහුව කලබල කල සෙයකි. අපහසුවෙන් හිස ඔසවා, බොඳ වු ඇස් කෙවෙනි අතරින් ඔහු වටහා ගත්තේ ඒ කොලඹ බලා ධාවනය වෙන, තමා බලාපොරොත්තුවෙන් සිටි දුම්රිය බවයි. ඉතා අපහසුවෙන් හුන් තැනින් නැගී සිටියත්, ඒ වෙතට ඔහු පිය මැන්නේ ඉතා ආයාසයෙනි. තබන පාදයක් පාසා පසු පසට ඔහුව අදින විසල් බරක් ඔහුට දැනු නා මෙනි. මීට පැයකට පමණ පෙර වූ සිදුවීම් දාමය ඔහුගේ සිත සමග දස දහස් වෙනි වරටත්, රුප රාමු ලෙසින් මැවෙමින් ඔහුව නැවත නැවතත් පෙළන්නට විය. ඇයව විජේවර්ධන කාන්තා නේවාසිකාගාර ශාලාව ඉදිරියේ උදෑසන හමුවෙන විට තිබූ සතුට, පුරුදු විදියටම ඇය සමඟ සතුටු සාමීචියෙන් හෝරා ගෙවී ගිය අපුරුව සිතට ගෙන දුන් ප්‍රමෝදය වසාගෙන, ඒ සතුට බිලිගත් නිමේශයේ මතක සටහන අඳුරු වළාවක් ලෙසින් ඔහුගේ සිත වෙලා ගෙන තිබුනි. ඔහු දුම්රියේ ආයාසයෙන් අසුන් ගනිද්දීත් ඇයගේ වචන ඔහුගේ මතකයේ රැව් දෙන්නට විය. "අපිට මොකද වුනේ, මට තේරෙන්නෙ නෑ විහඟ!" ඒ හෝරාව හෝ දෙක, දෙදෙනා අතර හුවමාරු වුනේ වචන කිහිපයකි. එය අමනාපයක්, නුරුස්නාවක් නොවූ එහෙත් රිද...
Read more